چطور مسیری را که میدانیم درست است ادامه دهیم؟
مقدمه
شاید برایت پیش آمده باشد که روزی با اطمینان به خودت گفته باشی:
«من میدانم راه درست زندگیام چیست. باید این مسیر را ادامه بدهم.»
ممکن است این مسیر، تلاش برای رفتن به دانشگاه باشد، یا یاد گرفتن زبان انگلیسی، یا ساختن کسبوکار، یا حتی تصمیمی مثل ترک یک رابطه سمی، یا شروع یک زندگی سالمتر.
اما بعد از مدتی، با خودت فکر کردهای:
- چرا دیگر مثل قبل انگیزه ندارم؟
- چرا ادامه دادن سخت شده؟
- چرا با اینکه میدانم راه درستی است، باز هم دلم میخواهد رهایش کنم؟
در این مقاله میخواهیم خیلی ساده، قدمبهقدم یاد بگیریم چطور در مسیر درست بمانیم و ادامه دهیم، حتی وقتی سخت میشود.{2 دلیلِ سخت شدن زندگی، از نظر قرآن}
بخش اول: اصلاً مسیر درست یعنی چه؟
مسیر درست یعنی راهی که با دلت، عقلت و ارزشهای اصلیات هماهنگ است.
مثلاً اگر تو عاشق کمک کردن به دیگرانی، و مسیرت این است که پرستار یا روانشناس شوی، این راه میشود مسیر درستت. یا اگر واقعاً از ته دل دوست داری در رشتهای درس بخوانی که شاید پولساز نباشد، اما برایت معنا دارد، آن راه هم درست است، چون از درون میخواهی.{تاثیر شگفت انگیز آب روی موفقیت انسان}
مسیر درست حتماً نباید آسان یا سریع باشد. خیلی وقتها اتفاقاً مسیر درست، پر از سختی و چالش است. اما وقتی بهش فکر میکنی، یک حس آرامش و هدفداری بهت میدهد.
بخش دوم: چرا ادامه دادن سخت میشود؟
حتی وقتی مسیر را با قلبت انتخاب کردهای، باز هم ممکن است جا بزنی. چرا؟ دلایل زیادی دارد:
۱. خستگی
گاهی آنقدر خستهای که دلت میخواهد همه چیز را ول کنی. مخصوصاً وقتی نتیجه نمیبینی.
۲. حرف مردم
آدمها خیلی وقتها نظر میدهند، تو را قضاوت میکنند یا مسیرت را مسخره میکنند. همین باعث میشود شک کنی.
۳. مقایسه با دیگران
میبینی یکی سریعتر از تو پیشرفت کرده، یکی پولدار شده، یکی موفق شده… و تو هنوز در مسیرت هستی. این مقایسه خستهات میکند.
۴. شکستها
هر مسیری بالا و پایین دارد. وقتی چند بار زمین میخوری، ممکن است باور کنی که این مسیر برای تو نیست.{مسیر رسیدن به اهداف: سفر سخت یا آسان؟}
بخش سوم: چطور ادامه بدهیم؟ راهکارهای ساده و واقعی
حالا برویم سراغ اصل مطلب. چطور در مسیر درست بمانیم و ادامه بدهیم؟
۱. یادت بیاور چرا این مسیر را شروع کردی
گاهی باید بنشینی و با خودت حرف بزنی:
- چرا این راه را انتخاب کردم؟
- چه چیزی باعث شد این تصمیم را بگیرم؟
- ته قلبم چه احساسی نسبت به این مسیر دارم؟
مثلاً بنویس:
“من این مسیر را انتخاب کردم چون دلم میخواهد کسی باشم که به دیگران کمک میکند. من میدانم این راه سخت است، اما ارزشش را دارد.”
این یادآوری ساده، مثل نوری در تاریکی است.
۲. هدفهایت را کوچک و قابل اجرا کن
یکی از اشتباهات رایج این است که اهدافمان خیلی بزرگ و سنگین هستند. مثلاً:
“من میخواهم نویسنده بزرگی شوم.”{معجزه قرآن : توضیحِ روندِ خلقتِ انسان}
این هدف خوب است، اما اگر هر روز یک قدم کوچکش را برنداری، بهش نمیرسی.
✅ راهحل:
- بهجای اینکه بگویی «باید یک کتاب بنویسم»، بگو: «امروز فقط ۲۰ دقیقه مینویسم.»
- بهجای «باید روزی ۵ ساعت درس بخوانم»، بگو: «فعلاً فقط ۳۰ دقیقه تمرکز میکنم.»
همین قدمهای کوچک، تو را به مقصد میرساند.
۳. عادتسازی کن
وقتی کاری را به عادت تبدیل میکنی، دیگر نیازی به انگیزه نداری.
مثلاً:
- بعد از صبحانه، همیشه ۲۰ دقیقه زبان بخوان.
- بعد از شام، ۱۵ دقیقه پیادهروی کن.
- قبل از خواب، ۵ دقیقه مراقبه یا شکرگزاری انجام بده.
وقتی این کارها را هر روز انجام بدهی، کمکم مغزت یاد میگیرد که این کار، بخشی از زندگی توست، نه چیز خاصی که فقط وقتی حال داشتی انجام بدهی.{تاثیر شگفت انگیز آب روی موفقیت انسان}
۴. آدمهای اطرافت را درست انتخاب کن
محیط خیلی مهم است. اگر اطرافت پر از آدمهایی باشد که:
- ناامید هستند
- بهت میخندند
- مسیرت را مسخره میکنند
- همیشه شکایت میکنند
بهمرور تو هم شبیه آنها میشوی.
✅ پس سعی کن با کسانی باشی که:
- به تو انگیزه میدهند
- حرفهای مثبت میزنند
- خودشان هم تلاش میکنند
- تو را باور دارند
اگر چنین افرادی نداری، کتاب بخوان، پادکست گوش کن، یا حتی با خودت حرف بزن. تو میتوانی خودت بزرگترین پشتیبان خودت باشی.{1 باور محدودکننده و ترسناک و البته بسیار همه گیر}
۵. شکستها را طبیعی بدان
هیچکس بدون شکست به موفقیت نرسیده. حتی بزرگترین دانشمندان، نویسندهها، ورزشکاران… بارها زمین خوردهاند. اما ادامه دادهاند.
شکست به معنای اشتباه بودن مسیر نیست. شکست فقط یک توقف کوتاه است.
مثل این است که در مسیر سفر، پنچر شوی. آیا ماشین را کنار میگذاری و برمیگردی خانه؟ نه. پنچرگیری میکنی و ادامه میدهی.
۶. از روزهای بیحوصله بودن نترس
بعضی روزها انگیزه نداری، حوصله نداری، خستهای. این کاملاً طبیعی است.
راز موفقها این است:
آنها حتی در روزهای بیانگیزه، کمی جلو میروند.
شاید آن روز فقط ۵ دقیقه کار کنند، ولی همان ۵ دقیقه یعنی هنوز در مسیر هستند.
۷. هر هفته مرور کن
هر هفته بنشین و به خودت بگو:
- این هفته چی یاد گرفتم؟
- چی خوب پیش رفت؟
- کجاها کمکاری کردم؟
- چطور میتوانم هفته بعد بهتر باشم؟
این مرور ساده، باعث میشود ذهنت روشنتر شود و بدانی کجای مسیر هستی.
۸. مدیتیشن و سکوت
گاهی ذهن ما پر از صداست:
صداهای ترس، نگرانی، قضاوت دیگران، خاطرات بد، آینده نامعلوم…
اگر هر روز ۱۰ دقیقه در سکوت بنشینی، چشمها را ببندی و فقط روی نفسهایت تمرکز کنی، ذهنت آرامتر میشود.
وقتی ذهن آرام شود، مسیرت را واضحتر میبینی.{واکنش مهران مدیری و اپل به حاشیه ها}
۹. شکرگزاری، سوخت پنهان ادامه دادن
شکرگزاری باعث میشود تمرکزت روی چیزهای خوب باشد، نه بدها.
هر شب ۳ چیزی که بابتشان شکرگزار هستی را بنویس. حتی اگر خیلی کوچک باشد:
- «خوشحالم که امروز باران بارید.»
- «شکرگزارم که یک غذای خوب خوردم.»
- «خوشحالم که امروز ۱۰ دقیقه بیشتر درس خواندم.»
این تمرین ساده، بهت انرژی مثبت میدهد تا راهت را ادامه بدهی.
۱۰. از خودت قهر نکن
بعضی وقتها عقب میافتی. ممکن است یک هفته کامل هیچ کاری نکنی. اشکالی ندارد.
بهجای قهر کردن با خودت، مهربان باش.
بگو:
“عیبی ندارد. سخت بود. اما هنوز زندهام، و هنوز میتوانم ادامه بدهم.”
بلند شو، خاک را از لباسهایت بتکان، و دوباره یک قدم بردار.
جمعبندی نهایی
بیایید همه چیز را ساده کنیم.
اگر مسیرت را با قلبت انتخاب کردهای، باید بدانی که:
- سختی دارد
- وسوسه رها کردن دارد
- ممکن است دیر نتیجه بدهد
اما اگر ادامه بدهی، بالاخره میرسی.
برای ادامه دادن، کافی است:
- یادآوری کنی چرا این راه را شروع کردی
- هدفها را کوچک کنی
- هر روز یک قدم برداری، حتی خیلی کوچک
- با آدمهای درست در ارتباط باشی
- از شکست نترسی و از خودت حمایت کنی
تو میتوانی.
تو قدرت ادامه دادن را داری، حتی وقتی خستهای، حتی وقتی اشک میریزی.
فقط یادت باشد:{چرا فکر کردن ، وقت تلف کردن نیست؟}
حتی آرام راه رفتن در مسیر درست، بهتر از دویدن در مسیر غلط است.
درباره رضا صفری
© کليه حقوق محصولات و محتوای اين سایت متعلق به مدیر سایت می باشد و هر گونه کپی برداری از محتوا و محصولات سایت پیگرد قانونی دارد.
نوشته های بیشتر از رضا صفری
دیدگاهتان را بنویسید