چطور به ادم ها اعتماد کنیم؟
چطور به آدمها اعتماد کنیم؟
اعتماد یکی از اساسیترین پایههای هر رابطه انسانی است. بدون اعتماد، روابط خانوادگی، دوستیها، همکاریها و حتی زندگی اجتماعی ما دچار تزلزل میشود. اما واقعیت این است که اعتماد کردن همیشه آسان نیست. بسیاری از افراد در طول زندگی خود بارها آسیب دیدهاند، فریب خوردهاند یا شکست عاطفی تجربه کردهاند و به همین دلیل یاد گرفتهاند که دیواری بین خود و دیگران بکشند. در عین حال، نداشتن اعتماد هم باعث میشود احساس تنهایی، بیاعتمادی و اضطراب بیشتری در زندگی داشته باشیم. بنابراین لازم است یاد بگیریم چگونه با احتیاط و آگاهی، دوباره به دیگران اعتماد کنیم.
۱. شناخت مفهوم واقعی اعتماد
اعتماد به معنای ساده، باور به این است که فرد مقابل در موقعیتهای مختلف به ما آسیب نمیزند و خیرخواه ماست. اما اعتماد کامل و مطلق در هیچ رابطهای وجود ندارد. حتی نزدیکترین افراد هم ممکن است اشتباه کنند یا در شرایطی خاص نتوانند انتظارات ما را برآورده کنند. پس اعتماد یعنی پذیرش اینکه انسانها کامل نیستند، اما ارزش تجربه رابطه و همکاری را دارند.
{قدرت ذهنیت برنده: آموزههای کریستیانو رونالدو در زندگی و موفقیت}
۲. شروع اعتماد با خودمان
پیش از اینکه بخواهیم به دیگران اعتماد کنیم، باید یاد بگیریم به خودمان اعتماد داشته باشیم. کسی که به تصمیمات، احساسات و تواناییهای خودش اطمینان دارد، کمتر دچار ترس از خیانت یا ناامیدی میشود. اعتماد به خود یعنی:
- به شهود و احساسات درونی خود گوش دهیم.
- در تصمیمگیریها قاطع باشیم.
- به خودمان یادآوری کنیم که اگر کسی به ما آسیب زد، باز هم توانایی ایستادن و ادامه دادن را داریم.
۳. اعتماد تدریجی، نه یکباره
اعتماد مثل یک گیاه است؛ اگر بخواهیم ناگهانی و بدون ریشهسازی آن را رشد دهیم، خیلی زود پژمرده میشود. بنابراین بهتر است اعتماد را مرحله به مرحله بسازیم. برای مثال:
{1 باور طلایی در قرآن برای زیباتر شدن زندگی}
- ابتدا کارهای کوچک را به دیگران بسپاریم و نتیجه را بررسی کنیم.
- اگر فرد در کارهای کوچک قابل اعتماد بود، مسئولیتهای بزرگتر را امتحان کنیم.
- همیشه به جای باور کورکورانه، شواهد و رفتارهای واقعی فرد را ملاک قرار دهیم.
۴. مرزگذاری سالم
اعتماد کردن به معنای بیقید و شرط در اختیار گذاشتن همه چیز نیست. ما باید در هر رابطهای مرزهای مشخصی داشته باشیم. مرزگذاری به ما کمک میکند هم احساس امنیت کنیم و هم به دیگران نشان دهیم که ارزشها و حریم شخصیمان مهم است. برای مثال:
- لازم نیست همه رازها و مشکلات شخصی را در همان ابتدای رابطه بگوییم.
- میتوانیم بخشی از احساسات و زندگیمان را بهتدریج و با شناخت بیشتر، در اختیار دیگران بگذاریم.
۵. پذیرش ریسک اعتماد
اعتماد کردن همیشه با یک درصدی از ریسک همراه است. هیچ تضمینی وجود ندارد که دیگران هرگز به ما آسیب نزنند. اما اگر بخواهیم بهطور کامل از این ریسک فرار کنیم، عملاً خودمان را از تجربههای شیرین زندگی محروم کردهایم. بهتر است ریسک اعتماد را بهعنوان بخشی از طبیعت روابط انسانی بپذیریم. درست مثل رانندگی: ممکن است تصادف رخ دهد، اما این دلیل نمیشود که هرگز پشت فرمان ننشینیم.
۶. یادگیری از گذشته، نه اسارت در آن
بسیاری از افراد به خاطر خیانتها و شکستهای گذشته نمیتوانند دوباره اعتماد کنند. در حالیکه تجربههای گذشته باید نقش درس را برای ما ایفا کنند، نه زندانی برای آینده. بهتر است از خود بپرسیم:
- چه نشانههایی را در گذشته نادیده گرفتم که باعث آسیب شد؟
- این بار چگونه میتوانم هوشیارتر باشم؟
- آیا همه افراد مثل کسانی هستند که قبلاً به من آسیب زدند؟ (پاسخ همیشه منفی است).
۷. انتخاب درست افراد برای اعتماد
همه آدمها شایسته اعتماد نیستند. لازم است هوشمندانه انتخاب کنیم:
- آیا این فرد در گذشته رفتاری صادقانه نشان داده است؟
- آیا در شرایط سخت کنارمان بوده یا فقط در روزهای خوشی همراهی کرده است؟
- آیا توانایی پذیرش مسئولیت اشتباهاتش را دارد یا همیشه دیگران را مقصر میداند؟
فردی که صداقت، ثبات رفتاری و مسئولیتپذیری دارد، گزینه مناسبی برای اعتماد است.
۸. تمرین صبر و واقعبینی
اعتماد به زمان نیاز دارد. نمیتوان انتظار داشت در همان روزهای اول آشنایی، پیوندی عمیق شکل بگیرد. باید صبور بود و فرصت داد تا زمان، چهره واقعی آدمها را نشان دهد. همچنین باید واقعبین باشیم و بدانیم که حتی بهترین افراد هم گاهی دچار لغزش میشوند.
{تأثیر شک و تردید بر زندگی: چگونه اعتماد به خودم میتواند مسیر زندگیم را تغییر دهد؟}
۹. ارتباط شفاف و صادقانه
برای ایجاد اعتماد، باید گفتوگوی صادقانه را تمرین کنیم. پنهانکاری و سکوتهای طولانی، اعتماد را تضعیف میکنند. اگر چیزی باعث نگرانی یا سوءتفاهم میشود، بهتر است بهجای نگهداشتن در دل، به زبان بیاوریم. صداقت متقابل، یکی از سریعترین راهها برای تقویت اعتماد است.
۱۰. بخشش و رها کردن کینه
اعتماد بدون بخشش امکانپذیر نیست. اگر بخواهیم همیشه گذشته و خطاهای دیگران را جلوی چشم بیاوریم، هیچ رابطهای دوام نخواهد آورد. البته بخشش به معنای فراموشی نیست، بلکه یعنی تصمیم میگیریم بار کینه را بر دوش نکشیم و فرصت دوبارهای برای ساختن رابطه بدهیم.
جمعبندی
اعتماد کردن به آدمها یک مهارت است؛ مهارتی که با خودشناسی، تجربه، صبر و انتخاب درست شکل میگیرد. اگر یاد بگیریم هم به خودمان و هم به دیگران فرصت بدهیم، میتوانیم روابطی سالمتر، عمیقتر و پرمعناتر بسازیم. اعتماد همیشه با ریسک همراه است، اما همین ریسک است که زندگی را ارزشمند و روابط انسانی را واقعی میکند.
{سحرخیزی: ده راهکار تضمینی و ساده}
درباره رضا صفری
© کليه حقوق محصولات و محتوای اين سایت متعلق به مدیر سایت می باشد و هر گونه کپی برداری از محتوا و محصولات سایت پیگرد قانونی دارد.
نوشته های بیشتر از رضا صفری
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.